“Kalbim, bundan sonraki dönemde seni korumak için etrafına herhangi bir tabaka (sis, duvar, dikenli tel ya da benzeri) örmeyeceğim ve sen de her ne olursa olsun, güzelliğini, tazeliğini, sevgini saklama ihtiyacı duymayacaksın… Var mısın? Işığını saklamadan, donup kalmadan, sıkılıp yorulmadan ve asla saklanmadan var olmaya ne dersin?
Sevgili kalbim… Sen biliyorsun
Sen, hakikati
Yaradanını
Koşulsuz Sevgiyi
Evreni
Sonsuzluğu biliyorsun
Sen içimdeki “Her Şeyi Bilen”sin
Sen varoluşu bilensin…
Sana çok ihtiyacım var her anımda…
Lütfen bu bilişini, bu sonsuzluğun bilgisini tüm hücrelerime aktar, onları uyandır
Tüm hücrelerim bu bilgiyle dolana kadar onları muhteşem ışığınla doldur!
Kalbim, Sen Saf Sevgi ve Işıktan yaratıldın
Sen bu dünyada hep olduğu haliyle kalansın
Sen beni bugünlerime taşıyanımsın
Lütfen zihnimi ve bedenimi ışığınla yıka… Her atışınla dalga dalga bu ışığı yay tüm bedenime ve tüm enerji alanıma
Her atışında tüm bedenime ve tüm alanıma yayılan bu saf ışığın, her hücremi yıkasın ve arındırsın…
Zihnimle yarattığım, “hakikate” ait olmayan tüm çöpler, kalıntılar, gücünü korkudan alan tüm düşünceler, sonsuzlukta uçuşup duran ve her an üzerime yapışmaya hazır bekleyen, sevgiden olmayan tüm yaratımlar senin ışığınla birlikte silinsin, yok olsun!
Geriye Sadece Sevgi kalsın…
Sadece Sevgi ve Sevgiden gelen İlham, İlhamla gelen ve Dünyada Cenneti yaratacak düşünceler…
Kalbim, tüm hayatımı, tüm bedenimi ve zihnimi teslim al…
Kalbim, sen iste Ol’sun!
Bu varoluşun, bütünün en yüksek hayrı için, en mükemmel şekilde cenneti yaşayabilmemiz için bu hayatın, bu insanın kontrolünü sana bırakıyorum…
Senin bilgeliğini biliyor ve onurlandırıyorum…
Işığını biliyorum,
Sevgini biliyorum,
Kaynağını biliyorum,
Ve sana teslim oluyorum…
Lütfen her ama her atışında, ışığını en güçlü şekilde aktar tüm varlığıma en çok da zihnime ve kelimelerime…”
…
Hacer DİVİTLİ – @kalbinbilgeligi